Στην Ελλάδα, το
δενδρώδες μύρτιλλο φυτεύεται κυρίως την άνοιξη, αλλά μπορεί να φυτευτεί από τα
μέσα του φθινοπώρου μέχρι αρχές της άνοιξης. Τα φυτά μπορούν να φυτευτούν και
σε γλάστρες και πρέπει να βρίσκονται σε σημείο που να μην έχει αέρα.
Ένα μεγάλο πλεονέκτημα
του μύρτιλλου είναι ότι μπορεί να καλλιεργείται σε εκτάσεις φτωχές και σχετικά
άγονες λόγω του γεγονότος ότι έχει ήδη πολλά
θρεπτικά συστατικά από μόνο του και δε χρειάζεται ένα καλής ποιότητας έδαφος
και μεγάλες σε μέγεθος λιπάνσεις για να αναπτυχθεί.
Είναι απαραίτητες όμως μικρές
λιπάνσεις που να γίνονται σε τακτική βάση. Το μύρτιλλο μπαίνοντας στη παραγωγή,
πρέπει απαραίτητα να εφοδιάζεται με άζωτο σε ποσότητες όχι
ιδιαίτερα μεγάλες, καθώς και μικρές με μικρές ποσότητες καλίου και φωσφόρου.
Χρειάζεται ικανοποιητικές
ποσότητες νερού τους καλοκαιρινούς μήνες και απαραιτήτως να παίρνει το λιγότερο
25mm νερό κάθε εβδομάδα μέχρι και τις αρχές του φθινοπώρου όπου αρχίζουν τα
πρωτοβρόχια. Μεγαλύτερες ποσότητες νερού ή πολλές βροχές μπορεί να έχουν
καταστρεπτικές επιπτώσεις. Επομένως,
το μύρτιλλο χρειάζεται φυσιολογική ποσότητα νερού.
Πριν την εγκατάσταση της
καλλιέργειας είναι απαραίτητο να καταπολεμηθούν τα ζιζάνια, κάτι που μπορεί να γίνει με μεθόδους καλλιέργειας,
μεθόδους πρόληψης, με χημικές μεθόδους, με μηχανικές μεθόδους, και με
βιολογικές μεθόδους.
Το μύρτιλλο έχει
διάφορες ασθένειες και ιώσεις που είναι απαραίτητο να καταπολεμηθούν.
Τα πτηνά είναι ένας
μεγάλος εχθρός του μύρτιλλου διότι ο καρπός του είναι πολύ κατάλληλος για αυτά.
Αυτό μπορεί να καταπολεμηθεί με μεθόδους όπως με τεχνητούς μηχανισμούς θορύβου,
σκιάχτρα, και με δίχτυα.
Για τη συγκομιδή του η
καταλληλότερη μέθοδος είναι με τα χέρια και όχι με μηχανήματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου